Veel letselschades worden op enig moment definitief geregeld door middel van een vaststellingsovereenkomst (VSO), met daarin al dan niet een belastinggarantie verdisconteerd. Het zijn vooral aansprakelijkheidsverzekeraars die een VSO opstellen. Veel verzekeraars hanteren daarbij hun eigen tekst. Voor belangenbehartigers betekent die verscheidenheid aan teksten extra werk om de inhoudelijke juistheid te toetsen.
Om onnodige discussies over de tekst en/of de inhoud van VSO’s te voorkomen, is vanuit de letselschadebranche aan het PPS het verzoek gedaan om na te denken over een standaard vaststellingsovereenkomst. Na een eerste voorzet van de Technische Commissie van het PPS, heeft de Werkgroep Normering het proces om tot een dergelijke aanbeveling te komen, verder opgepakt. In december 2017 is het Platformoverleg van De Letselschade Raad akkoord gegaan met het voorgelegde eerste concept van een vaststellingsovereenkomst. Het eerste concept is de basis geweest voor nog meer varianten.
Aan de rechterzijde van deze pagina treft u alle model-vaststellingsovereenkomsten aan.
VSO’s opgesteld na consultatie
Conform de werkmethodiek van de werkgroep Normering heeft in- en externe consultatie plaatsgevonden.
Verschil in VSO model WAM en VSO model Niet-WAM
Omdat het te complex bleek om één vaststellingsovereenkomst op te stellen voor zowel WAM als overige aansprakelijkheidskwesties (AVP/AVB etc.), is ervoor gekozen om voor beide situaties een aparte VSO op te stellen, te weten een ‘VSO model WAM’ en een ‘VSO model Niet-WAM’. Het essentiële verschil tussen beide VSO’s ziet enkel op hetgeen wordt vermeld onder het eerste kopje “Feiten”.